1. BENAMING
|
Latijn : Eryngium maritimum
Nederlands : blauwe zeedistel
2. SYSTEMATIEK
Hij behoort tot de familie Umbelliferae (= Schermbloemigen) en tothet geslacht Eryngium (= Kruisdistel). De familie wordt meestal onderverdeeld in drie onderfamilies, die dan verder onderverdeeld worden in triben. De drie onderfamilies zijn : Hydrocotylideae, Saniculoideae en Apioideae.
Het geslacht Eryngium behoort tot de onderfamilie Saniculoideae en de tribe Saniculeae.
3. VORM
Het is een als distel vermomde schermbloemige, net als de kruisdistel maar heeft geen uitstaans met de echte distels.
Het is een stevige kale plant met diep getande, stekelige bladeren. Deze zijn blauwgroen van kleur en voorzien van een witte rand. De plant wordt 30 tot 90 cm hoog. De bloeitijd loopt van juli tot september.
De bladeren zijn ook voorzien van een wasachtige huid. Dit is noodzakelijk om overdadig vochtverlies tegen te gaan.
4. VINDPLAATS
 |
De blauwe zeedistel komt nog algemeen voor in de buitenste duinengordel of zeereep. Het is een beschermde plant. Het onverhoeds uitrukken of beschadigen van de plant, kan voor een fikse boete zorgen.
5. VOORTPLANTING
We drukken er nogmaals op, dat we te doen hebben met een schermbloemige en geen composiet. Bij het nader bekijken van de kogelvormige bloemhoofdjes, zien we, dat ze uit talrijke kleine, blauwe bloempjes bestaan. De vruchten zijn voorzien van verschillende kleine haakjes. Deze spelen een belangrijke rol bij de verspreiding der zaden.
6. NUT VOOR DE MENS
De plant diende vroeger als geneesmiddel. Hij werd voornamelijk benut bij spijsverteringsproblemen en winderigheid.
Door het mooie uiterlijk werd de plant vroeger veel geplukt. Het verhaal doet de ronde, dat de geur van de plant de muggen verdreef.
Het merendeel der toeristen mijdt deze plant omdat ze hem aanzien als een distel. Meestal wordt de plant uitgetrokken, omdat men bang is om er door geprikt te worden.