Het ziet er uit als stukjes onopvallende, glanzende, zwarte rots, maar in werkelijkheid zijn het verglaasde fragmenten van de ontplofte hersenen van een slachtoffer van de uitbarsting van de Vesuvius in 79 n.C. Dat hebben Italiaanse en Britse antropologen en archeologen ontdekt. Het is de eerste keer dat het fenomeen van verglazing van hersenen door een vulkanische uitbarsting is vastgesteld.

Herculaneum was een vakantieoord voor rijke Romeinen dat ten noordwesten van de vulkaan Vesuvius ligt, terwijl het meer bekende Pompeï aan de zuidoostkant ligt.

Het ligt ook dichter bij de vulkaan en terwijl Pompeï bedekt raakte door een dikke laag as, werd Herculaneum getroffen door een zogenoemde pyroclastische stroom, een verwoestende massa van vaste of half vloeibare lava, gas, rotsen en as die temperaturen kan bereiken boven 800 graden en snelheden van meer dan 700 km/u. Als gevolg daarvan werd het stadje bedekt met een 20 meter dikke laag lava. 

De meeste inwoners van Herculaneum waren blijkbaar op tijd gevlucht voor de rommelende vulkaan, maar in een aantal huizen aan de kust werden er zo'n 300 menselijke overblijfselen ontdekt. 

In de jaren 60 werden op een verkoold houten bed de overblijfselen van een man gevonden, van wie men denkt dat hij de conciërge was van het Collegium Augustalium, het centrum van de cultus van keizer Augustus. 

Toen onderzoeker Pierpaolo Petrone eind 2018 de overblijfselen van de man bekeek, viel hem op dat er in zijn uiteengebarsten schedel iets glinsterde. Dat bleek een vreemd, zwart, glasachtig materiaal te zijn.   

Lees meer op: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/01/23/zwarte-glazige-rots-in-herculaneum-blijkt-stukje-door-uitbarstin/