Zoals elke zomer verzamelen ze zich weer in de slaapkamer om een nacht al zoemend te verstoren en jeukende rode wondjes achter te laten. Ook deze periode van het jaar vindt de mug zijn weg terug naar exact jouw slaapkamer om toe te slaan. Waarom viseert ze jou wel en niet een ander?
Je verbeeldt je het niet, het kan zijn dat muggen jou liever prikken dan een kamergenoot. De insecten hebben verschillende redenen waarom ze precies jouw bloed nodig hebben. Onderzoekers proberen nu aan de hand van sokken te achterhalen welke elementen daarbij een cruciale rol spelen.
Sokken
Deskundigen van de London School of Hygiene and Tropical Medicine hebben honderden vuile sokken verzameld om te testen of genetische factoren een rol spelen in wat ons aantrekkelijk maakt voor muggen. Ze onderzoeken de specifieke geuren van de sokken en de genetische samenstelling van hun eigenaars, waaronder 100 tweelingen uit Gambia en het Verenigd Koninkrijk.
James Logan, een medische entomoloog op de school, die het werk leidt, verduidelijkt: “We weten heel weinig over wat ons aantrekkelijk maakt voor muggen. We hopen dat deze studie ons meer inzicht zal geven in de lichamelijke mechanismen die ons al dan niet aantrekkelijk maken voor muggen.
Pil
“Als we de juiste genen kunnen identificeren, is het zelfs mogelijk om misschien een pil of medicijn te ontwikkelen waarmee het lichaam natuurlijke insectenwerende middelen kan produceren. Op die manier zijn we voor eens en altijd van die rode en branderige vlekjes verlost.”
Het is al zeker dat er enkele elementen een rol spelen die ons aantrekkelijker maken voor de insecten. Zo trekken mensen die meer koolstofdioxide uitademen de beestjes sneller aan. Ook zou de menstruatiecyclus van de vrouw een rol spelen bij de aantrekkingskracht. Bovendien zou meer alcohol in het bloed een trigger zijn om sneller toe te slaan.
Lichaamsgeur
Twee jaar geleden analyseerden Logan en zijn team al 18 identieke tweelingen en 19 niet-identieke tweelingen om te bepalen wie sneller geprikt werd. De identieke tweelingen werden met ongeveer dezelfde snelheid gebeten, terwijl het aantal beten tussen niet-identieke tweelingen varieerden. Daaruit kon het team afleiden dat de muggen hun doelwit grotendeels baseerden op een welbepaalde lichaamsgeur.
