Op het land
Onderzoek naar landdieren heeft al aangetoond dat lage zuurstofgehaltes het gezichtsvermogen kunnen beïnvloeden. In feite kunnen ook mensen hun zicht verliezen in zuurstofarme omgevingen. “Met alle kennis over de invloed van zuurstofniveaus op het gezichtsvermogen van landdieren op zak, vroeg ik me af of ook zeedieren op een vergelijkbare manier zouden reageren,” zegt hoofdauteur Lillian McCormick.

Zeedieren
In de studie bestudeerden de onderzoekers vier lokale ongewervelde zeedieren uit Californië: een inktvis, octopus, een krab en een kreeft. Het team verzamelde larven uit de oceaan en namen deze mee naar het laboratorium. Vervolgens bekeken ze hoe de zeediertjes reageerden als de zuurstofconcentratie steeds verder afnam. Zo konden ze met behulp van elektroden die verbonden waren met het netvlies van de larven, achterhalen wat verschillende zuurstofgehaltes voor effect hadden op hun gezichtsvermogen.

VARIATIES
Schommelingen op het gebied van zuurstofconcentraties zijn op zich niet zo gek. Er vinden constant variaties van het zuurstofgehalte in de oceaan plaats die gewoon een natuurlijke oorzaak hebben. Zo kan een koude winter in de Noordelijke Stille Oceaan ervoor zorgen dat er grote hoeveelheden zuurstof worden opgezogen door de oceaan. Aan de andere kant kan extreem warm weer leiden tot ‘dode zones’ in de oceaan, waardoor vissen en andere zeedieren het leven laten.

Blind
De resultaten zijn behoorlijk verontrustend. Zodra het zuurstof begon af te nemen, merkte de onderzoekers onmiddellijk een verandering op en nam het gezichtsvermogen tussen de 60 en de 100 procent af. De kreeft en de inktvis werden praktisch blind toen het zuurstofgehalte was teruggeschroefd naar slechts 20 procent van het niveau aan het zeeoppervlak. De octopus hield het wat langer uit. De krab bleek het meest veerkrachtig te zijn en kon ook prima in zuurstofarm water gedijen. “Ik was verrast om te zien dat sommige van de soorten binnen enkele minuten na de blootstelling aan een lage zuurstofomgeving, praktisch blind waren geworden,” zegt McCormick.

Gedrag
McCormick is vooral geïnteresseerd hoe dit verminderde gezichtsvermogen van invloed kan zijn op het gedrag van dieren. Zo vertrouwen veel zeedieren op signalen van licht. En als deze dieren die signalen niet meer kunnen detecteren, zou dit best grote invloed kunnen hebben op hun overlevingskansen. Sommige larven verplaatsen zich overdag naar een zekere diepte en komen tegen de nacht weer terug aan het oppervlak. Veranderingen in lichtintensiteit gebruiken ze als richtlijn. Maar wat als ze deze niet meer kunnen waarnemen? Bovendien gebruiken larven hun zicht voor het vinden van prooien en het vermijden van roofdieren. Inktvis-larven jagen bijvoorbeeld op eenoogkreeftjes en hun ogen zijn daarbij cruciaal. Een verminderd gezichtsvermogen kan het deze zeediertjes dus nog knap lastig maken.

Toen de onderzoekers de zuurstofniveaus herstelden, kwam gelukkig bij de meeste larven ook het zicht weer terug. Dit betekent dat de schade mogelijk niet permanent is als de blootstelling slechts van korte duur is. Toch is er reden tot zorg. Zo heeft klimaatverandering bijvoorbeeld impact op het zuurstofgehalte. Uit eerdere studies is al gebleken dat er in de zuidelijke Indische Oceaan, Stille Oceaan en Atlantische Oceaan al plekken zijn waar een daling van het zuurstofniveau is waargenomen. Naar verwachting zal deze daling verder uitbreiden over de oceaan tussen 2030 en 2040.

bron: https://www.scientias.nl/laag-zuurstofniveau-van-oceaan-maakt-larven-praktisch-blind/