Wat veertig jaar geleden al door theoretici werd voorspeld, is nu eindelijk experimenteel bewezen.
Radioactief verval is normaal een spontaan proces. Op welk moment een instabiele atoomkern precies komt te vervallen, is niet met zekerheid te voorspellen. Daarom wordt in de atoomfysica gewerkt met waarschijnlijkheden die aangeven of deze of gene isotoop binnen een welbepaalde tijdspanne zal transformeren tot een andere isotoop.
Toch klopt dat niet helemaal, want in de jaren zeventig ontdekten theoretisch natuurkundigen1 dat het mogelijk moest zijn om kernen op commando te laten vervallen, door ze een pakketje energie toe te stoppen in de vorm van een elektron. Dat elektron zou afkomstig zijn van de binnenste elektronenbanen. Die banen bezitten immers een (kleine) kans om langsheen de protonen en neutronen in de kern te scheren.
BRON: eoswetenschap.eu
