Installeer nu onze NeW op Zak app

voor Android en Apple

QR code NEW APP original

scan nu de QR -code

 

misofonie een echte aandoening is?

 

 Misofonie

Maakt het kraken van chips je razend?: Dan lijd je misschien aan ‘misofonie’

Wat is misofonie?
Misofonie is een neurologische aandoening waarbij specifieke geluiden extreme gevoelens van woede, walging of haat opwekken. Het gaat veel verder dan ergenis of irritatie. Letterlijk betekent misofonie ‘haat voor geluid’, van het Griekse misos (haat) en phónè (stem, geluid).  Het gaat hierbij niet om geluid in het algemeen maar om specifieke geluiden. De naam misofonie is 2001 gemunt door de Amerikaanse wetenschappers Margaret en Pawel Jastreboff. De term misofonie dekt niet helemaal de lading omdat de meeste mensen met misofonie niet alleen last hebben van geluiden, ook van bewegingen. Deze ‘haat voor bewegingen’ wordt ook wel misokinesia genoemd. Over de onderlinge relatie is nog weinig bekend.

Misofonie is vooral een afkeer van geluiden die door mensen geproduceerd worden, zoals mond- en keelgeluiden (smakken, slikken, ademen, neus ophalen, etc). Ook geluiden als typen op een toetsenbord, klikken met een pen en lopen met hakken op een harde vloer zijn veelvoorkomende triggers. Over het algemeen gaat het om neutrale en zachte geluiden. Doordat er een hyperfocus (overconcentratie) voor bepaalde geluiden ontstaat, zijn mensen met misofonie in staat om deze geluiden boven alles uit te horen. Voor veel misofoniepatiënten geldt dat zij ook visuele triggers hebben, zoals het zien van repeterende bewegingen.

De emoties die worden opgeroepen zijn vaak dermate heftig, dat mensen die aan misofonie lijden hun triggers zoveel mogelijk vermijden. Dit kan tot gevolg hebben dat zij in een sociaal isolement komen. Mensen met misofonie kampen ook met spanning, stress, concentratieproblemen en angsten zoals anticipatieangst (verwachtingsangst) en angst om de controle te verliezen.

Bij misofonie is de betekenis van geluid en de aanraking ermee in iemands verleden cruciaal, de auditieve karakteristieken spelen een secundaire rol. Geluiden die in het verleden zijn geassocieerd met iets negatiefs, zullen hevige negatieve reacties uitlokken. Zo ontstaat een geconditioneerde negatieve responscirkel (pavlovreactie) met verhoogde alertheid (hypervigilantie) en toegenomen emotionele stress. Verandering in emotionele toestand, zoals stemming en angst, verhoogt de algehele opwinding (arousal) in het lichaam waardoor mogelijke dreiging in de omgeving weer beter gedetecteerd kan worden. Dit is een normaal beschermingsmechanisme. Alleen al denken aan mogelijke blootstelling aan deze geluiden, of het horen van het zachtste geluid, kan dan al een sterke reactie oproepen. Het mechanisme achter misofonie heeft dus te maken met een creatie van een geconditioneerde reflex die specifieke geluidspatronen verbindt aan een negatieve emotie.

Misofonie kan voorkomen in combinatie met tinnitus (oorsuizen), hyperacusis (overgevoeligheid) of fonofobie. Het komt voor bij mensen met een normaal gehoor en bij mensen met een vorm van gehoorverlies. Vermoeidheid of gebrek aan slaap zijn versterkende factoren.

Over het ontstaan van misofonie is nog weinig bekend. Meestal ontstaat het tussen het 8e en het 12e levensjaar. Men vermoedt een genetische voorbestemdheid, aangezien misofonie bij verwanten vaker voorkomt.

Er is weinig wetenschappelijke literatuur beschikbaar. Begin 2013 werd een studie gepubliceerd, waarin de symptomen van 42 Nederlandse misofoniepatiënten werden beschreven. Resultaten van een studie in februari 2017 waarbij met een MRI-scanner de reactie in de hersenen werd gemeten toonde heftige negatieve reacties op alledaagse geluiden als eten, drinken, kauwen en ademen.[

bron: http://verenigingmisofonie.nl/

 

© 2024 Natuur en Wetenschap vzw All Rights Reserved. Voor vragen: webmaster@natuurenwetenschap.be