Archeologen hebben rond de Sint-Baafskathedraal iets bijzonders ontdekt: muurtjes gemaakt uit beenderen. “Deze vondst is uniek in België.” Bij hun opgravingen rond de Sint-Baafskathedraal hebben archeologen een bijzondere constructie gevonden: negen muurtjes die bestaan uit menselijke beenderen. “Hoofdzakelijk uit dijbenen en scheenbenen van volwassenen”, zeggen de archeologen.
“De tussenliggende zones waren opgevuld met schedels, vaak gefragmenteerd. Opvallend was dat boven deze muurtjes nog begravingen voorkomen. De begraafplaats is na de bouw van die muurtjes dus nog een tijdlang gewoon in gebruik gebleven.”
Catacomben van Parijs
De constructies zijn een uniek ontdekking in België. “Dit is een fenomeen die we hier nog niet kenden”, zegt projectleider Janiek De Gryse. Buiten Vlaanderen zijn wel enkele voorbeelden bekend, zoals de catacomben van Parijs. Die zijn een toeristische attractie geworden. Dat zal de Gentse beenderen niet overkomen, want die worden geruimd. De botten dateren van de tweede helft van de 15de eeuw. “De eigenlijke constructies plaatsen we voorlopig in de 17de en 18de eeuw. Al moet nog heel wat onderzoek gebeuren.”
Waarom de knekelmuurtjes werden gebouwd, vormt ook een onderwerp van dat onderzoek. “Het ontstaan van deze muurtjes valt in elk geval in verband te brengen met een fase waarin een deel van het kerkhof werd geruimd”, klinkt het bij de archeologen. “Bij het ruimen van een kerkhof kan men de beenderen niet zomaar weggooien. Aangezien gelovigen uitgingen van een volledige lichamelijke verrijzenis, waren de beenderen de belangrijkste delen van het lichaam. Daarom werden voor stadsbegraafplaatsen soms stenen huisjes tegen de muur van de kerk gebouwd. Daarin werden de schedels en de lange beenderen bewaard. Zo’n stenen huisje noemt men een ossuarium of bottenhuisje.”
