Drie kilometer onder de oceaanbodem hebben wetenschappers nieuwe microben gevonden die sulfaat ‘inademen’. De microben moeten nog geclassificeerd worden en krijgen in een later stadium een naam toegewezen. Ze leven in poreuze stenen onder de oceaan, waar het water voortdurend woelt.
Sulfaat is een verbinding van zwavel en zuurstof, die op een natuurlijke manier in zeewater ontstaat. De nieuwe microben halen energie uit sulfaat. De wetenschappers zijn van mening dat deze microben één van de oudste organismen op aarde zijn. Andere sulfaatetende microben zijn te vinden in moerassen en hydrothermale bronnen.
De Amerikaanse wetenschappers hebben de microben gevonden door diep in de oceaan te boren. Ze stopten drie kilometer onder de bodem, waar ze een watervoerende laag aantroffen, een zogenoemde aquifer. “Het bleek nog redelijk lastig om water uit deze laag op te vangen, zonder het te besmetten met oceaanwater”, vertelt professor Jan Amend van de universiteit van Zuid-Californië.
Kurk
Om dit probleem te omzeilen gebruikten de onderzoekers een soort kurk, namelijk een Circulation Obviation Retrofit Kit (CORK). Deze kurk voorkwam dat oceaanwater in het geboorde gat sijpelde. Vervolgens gebruikten de onderzoekers ballonnen om watermonsters naar het oppervlak te vervoeren.
De microben onder de zeebodem hebben zeker een functie. Ze breken namelijk organisch materiaal af, zoals dode vissen en algen. Hoewel microben in het bos zuurstof tot hun beschikking hebben om dode bladeren af te breken, geldt dit niet voor de microben onder de zeebodem. Ze gebruiken daarom sulfaat om biologisch materiaal af te breken en produceren vervolgens koolstofdioxide.
Koolstofcyclus
Door meer te leren over de sulfaatetende microben kunnen wetenschappers de wereldwijde koolstofcyclus nog beter in kaart brengen. Onderzoekers zijn van mening dat deze cyclus op dit moment wordt verstoord door de mens, namelijk door de toename van de uitstoot van schadelijke stoffen.