Als er op Scientias.nl een artikel over klimaatverandering verschijnt, dan is het vaak slecht nieuws. Nu een keer niet. Het verlies van Antarctisch zeeijs is goed nieuws voor dieren die op de zeebodem leven. Populaties floreren namelijk dankzij het smeltende ijs.
Door het verlies van poolijs worden de polen ‘blauwer’. Het oppervlak van de aarde is hierdoor minder reflectief en absorbeert meer warmte. “Gelukkig hebben we een gigantische afvoerput voor koolstof gevonden met een grootte van drie miljoen vierkante kilometer”, vertelt de Britse onderzoeker Davis Barnes.
Op de zeebodem leven mosdiertjes. Deze waterdiertjes zijn hooguit één millimeter lang. Hoewel deze Bryozoa de voorkeur geven aan warme, tropische wateren, komen ze ook nabij de noordpool voor. Volgens Barnes en zijn collega’s slaan mosdiertjes veel koolstof op. Daarnaast is het aantal mosdiertjes in dertig jaar tijd verdubbeld. Deze verdubbeling heeft hetzelfde effect als het planten van 50.000 hectare tropisch regenwoud. Het goede nieuws is dat we hier niets voor hoeven te doen. De kans is groot dat de populatie de komende tijd toeneemt, waardoor er nog meer koolstof wordt opgeslagen.
Hoeveel is 50.000 hectare tropisch regenwoud? Het eiland Texel is 16.000 hectare groot, dus het is ongeveer drie keer dit eiland en dan bomvol met tropisch regenwoud.
“Bossen zijn heel belangrijk, omdat ze koolstof opslaan en klimaatverandering tegenwerken, maar tweederde van onze planeet bestaat uit water”, zegt Barnes. “In het water bevindt zich leven dat je niet kunt zien, maar wat wel heel belangrijk is voor het klimaat.”
bron: scientias.nl