De Nasa maakte vorige maand al bekend dat de robotwagen een opvolger krijgt, die om te besparen gedeeltelijk zal worden gebouwd uit overgebleven reserveonderdelen van Curiosity. Een officiële naam heeft de nieuwe marsrobot, die in 2020 zou moeten vertrekken, nog niet, maar hij wordt hier en daar als ‘Curiosity 2.0' bestempeld.
Met een geschat prijskaartje van 1,5 miljard dollar (1,15 miljard euro) is het duidelijk dat Curiosity 2.0 een belangrijk project wordt, met ambitieuze wetenschappelijke doelen. Maar wat die doelen precies moeten worden, daar zijn de Amerikaanse ruimtevaartbeleidsmakers nog niet uit, schrijft Aviation Week & Space Technology. De moeilijkheid is dat wat de wetenschappers écht zouden willen, een bodemstaal van Mars naar de aarde brengen, misschien niet betaalbaar is. De Nasa heeft dan maar een commissie opgericht die moet uitklaren wat de opvolger van Curiosity op Mars moet gaan uitvoeren.
Dat Curiosity 2.0 zélf, met zijn budget van anderhalf miljard, met een stukje mars zou kunnen terugkeren naar de aarde, is uitgesloten. Het favoriete scenario van veel marsonderzoekers is dat de nieuwe robot zou rondrijden om interessante bodemstalen te verzamelen, en die bewaren in een soort vergaarbak. Later zou dan vanop aarde een onbemande raket gestuurd worden die naast de robot zou landen om de vergaarbak op te halen en mee terug te nemen naar de aarde. Op die manier kan de bouw van die dure terugkeerraket nog enkele jaren uitgesteld worden, tot (hopelijk) de Amerikaanse begroting de fiscale kliffen achter zich heeft gelaten. Maar de moeilijkheid van het scenario is natuurlijk dat de robot die bodemstalen verzamelt, geen enkele zin heeft als daarna de ophaalraket niet ook écht komt. Het Amerikaanse Congres heeft er altijd een handje van weg gehad om lang geplande ruimtevaartprojecten plots te schrappen, ook als de eerste helft al klaar was. In 2011 trokken de VS zich om te besparen ineens terug uit een samenwerkingsproject met Europa om bodemstalen van Mars naar de aarde te brengen.
Het alternatief is om op zeker te spelen en Curiosity 2.0 ter plaatse op Mars zo veel mogelijk zinvol wetenschappelijk onderzoek te laten doen, zonder te rekenen op een raket die misschien nooit komt. Maar het ophalen van een stukje Mars raakt zo wel steeds meer op de lange baan.
bron: standaard.be
